mucha domowa
4.8/5 - (63 votes)

Zwalczanie owadów – Trochę o owadach

Owady są jedną z najliczniejszych grup zwierząt. Liczne są również sprawiane przez nie problemy. W dzisiejszych czasach, gdy wybiliśmy większość  niedźwiedzi i innych dużych zwierząt to owady są przyczyna większości naszych problemów ze zwierzętami. Właśnie kilku sprawiającym ludziom największe problemy poświęcimy gatunkom owadów ten artykuł. Opiszemy w nim sprawiające nam największe problemy owady żyjące w domach, firmach, miejscach użyteczności publicznej i magazynach. Jakkolwiek żyjących w tego typu miejscach owadów jest wiele w naszym artykule skupimy się na trzech najpowszechniejszych z nich czyli muchach, komarach i karaluchach.

Jest kilka cech, które łączą owady, które zostaną za chwilę opisane. Pierwszą z nich jest niesamowicie szybki rozwój. Owady, które za chwilę omówimy mnożą się bardzo szybko, choć pomiędzy poszczególnymi przedstawionymi w naszym zastawieniu gatunkami owadów występują poważne różnice pod względem płodności i szybkości rozwoju. Wszystkie opisane owady są też synatropijne i kosmopolityczne.

Mucha domowa

Jaki owad pojawia nam się pierwszy przed oczami, gdy pomyślimy o owadach? Możliwe, że będzie to mucha domowa. Biorąc pod uwagę to jak powszechnym jest ona zwierzęciem nie ma w tym nic dziwnego. Muchy są wyjątkowo pospolite i jako owad synatropijne szczególnie upodobały sobie okolice ludzkich siedzib. Muchy domowe to owady średniej wielkości. Mają szarobrunatną barwę, a ich długość wynosi od 7 do 9 milimetrów. Pojedyncza samica muchy domowej składa około 150 jaj. Przy temperaturze wynoszącej od 10 do 40 stopni Celsjusza rozwijają się z nich larwy, których rozwój w sprzyjających warunkach trwa około 3 dni. Istnieją trzy stadia larwalne much z których ostatnie osiąga 10 milimetrów długości. Za równo larwy jak i osobniki dorosłe much żywią się pokarmem płynnym. Muchy domowe przenoszą liczne choroby. Jest tak ponieważ za równo budowa jak i styl życia much wybitnie sprzyjają przenoszeniu przez te zwierzęta drobnoustrojów. Powierzchnia ciała much jest szorstka, a na ich nogach znajdują się wydzielające lepką substancję przylgi. Te elementy budowy ciał much bardzo sprzyjają przenoszeniu przez nie chorób. Niemniej największy wpływ na częstotliwość przenoszenia chorób przez muchy domowe ma zachowanie tych zwierząt. Muchy niezwykle często żerują na gnijących pokarmach  oraz ludzkich odchodach. W tego typu miejscach znajduje się wyjątkowo duża ilość niebezpiecznych dla ludzkiego zdrowia drobnoustrojów. Muchy domowe często wykonują krótkie, kilkumetrowe lub nawet krótsze loty. W ten sposób przenoszą drobnoustroje po całym swoim otoczeniu. Lista chorób przenoszonych przez muchy domowe jest wyjątkowo długa. Przenoszą one miedzy innymi paradury, dur brzuszny, cholerę, gruźlicę, czerwonkę bakteryjna i tężec.

Mucha domowa lata wyjątkowo dobrze. Muchy nie są wprawdzie szczególnie szybkie za to cechują się wyjątkową zwrotnością. W trakcie lotu muchy domowe używają jedynie jednej pary skrzydeł. Druga para ich skrzydeł jest silnie zredukowana i służy muchom jedynie do zachowywania stabilności w locie. Złożone oczy much sprawiają, że błyskawicznie potrafią one dostrzegać zagrożenie. W razie zauważenia zagrożenia w ułamku sekundy startują lub zmieniają kierunek lotu. Muchy doskonale latają, ale chodzenie również nie stanowi dla nich problemu nawet jeżeli chodzą po gładkich, pionowych powierzchniach. Najczęściej samice much domowych kopulują jedynie jednokrotnie w ciągu swojego życia. Kopulacja ta pozwala im na uzyskanie nasienia niezbędnego do zapładniania jaj składanych przez samice rzez resztę ich życia. W ciągu życia potrafią one złożyć nawet 500 jaj. Składane są one przez muchy na różnego rodzaju substancjach organicznych. Przede wszystkim na mięsie i śmieciach. Z jaj wylęgają się larwy, które żywią się materiałem na którym się wylęgły.

Komary

Komary to wyjątkowo irytująca, a jednocześnie bardzo niebezpieczna grupa owadów. Jest to bardzo duża grupa zwierząt licząca około 3200 gatunków zwierząt. Komary występują na niemal całym świecie. Najczęściej rozwijają się one w wodzie. Głowa komarów jest niewielka. Znajdują się na niej duże, złożone oczy umożliwiające komarom ocenę odległości, barwy obiektów i kształtów. Komary posiadają kłujące narządy gębowe mające kształt rurki.

Jeśli chodzi o kwestię rozwoju w przypadku komarów podobnie jak w przypadku innych owadów możemy wyróżnić stadia jaja, larwy, poczwarki i postaci dorosłej. Larwy komarów rozwijają się w wodzie. Larwy komarów pod względem wyglądu nie przypominają postaci dorosłych. Głowa larw komarów jest owalna lub kwadratowa i grzbietowo-brzusznie spłaszczona. Na przedniej części głowy larw komarów znajdują się długie włoski, które tworzą wachlarzykowate narządy. Narządy te składane są i rozkładane przez larwy komarów poprzez skurcze ich mięśni. W ten sposób komary powodują powstawanie prądów wodnych wpychających bakterie i glony do otworów gębowych larw tych zwierząt. Pokarm ten odfiltrowywany jest przez larwy komarów za pomocą gęstych szczecin umieszczonych wzdłuż krawędzi ich żuwaczek. Odfiltrowany w ten sposób pokarm jest formowany w grudki i połykany przez larwy komarów. Tułów larw komarów ma kwadratowy, spłaszczony grzbietowo-brzusznie kształt. Rozmieszczenie znajdujących się na grzbiecie larw komarów włosków ma duże znaczenie dla systematyki tej grupy zwierząt. Odwłok larw komarów ma cylindryczny kształt. Zbudowany jest on z 10 segmentów z których dwa ostatnie są brzusznie wygięte. Dużą rolę hydrostatyczną pełni powietrze znajdujące się w przewodzie oddechowym larw komarów. Powietrze te koncentruje się przede wszystkim w tylnej części ciała komarów gdzie tchawki tych zwierząt mają większą średnicę. Z tego względu tył ciała komarów zawsze skierowany jest do góry co umożliwia larwom komarów oddychanie powietrzem atmosferycznym, a jednocześnie życie w środowisku wodnym.

Poczwarki komarów pływają w pobliżu tafli wody, a na powierzchnię wypływają dopiero po wykluciu się dorosłych komarów.

 

Problem z Komarami

Podstawowym problemem jaki mamy z komarami są samice komarów, a konkretnie ich dieta żywią się one bowiem krwią. Samce komarów wbrew temu co wydaje się większości z nas nie są krwiopijne, a jedynie pożywiają się nektarem. Komary piją za równo krew ludzi jak i zwierząt. Niektóre gatunki piją krew konkretnych gatunków, a inne nie mają tak szczegółowo sprecyzowanych wymagań. Poszczególne gatunki komarów posiadają podstawowych żywicieli, niemniej niezwykle częste jest pożywianie się krwią przypadkowych żywicieli. Pobieranie krwi przez komary zawsze wiąże się z ogromnym ryzykiem dlatego zwierzęta te zawsze pobierają dużo krwi za jednym razem i ożywiają się w dużych odstępach czasu. Komary najintensywniej żerują wcześnie rano i wieczorami, ale zdarza im się również ssać krew w ciągu dnia. Samice komarów, które pobrały krew staja się nieaktywne. W czasie tej nieaktywności rozwijają się ich jajniki i jaja. W przypadku niektórych gatunków komarów możliwy jest rozwój jaj bez pobierania krwi przez samice. Gdy jaja komarów dojrzeją samice wyruszają na poszukiwanie zbiornika wodnego odpowiedniego do złożenia przez nie jaj. Liczba składanych przez samicę jaj uzależniona jest od jej wieku i gatunku.  Jaja składane są przez samicę wielokrotnie w ciągu jej życia.

Często zdarza się, że jaja komarów składane są na wilgotnych, ale okresowo zalewanych przez wodę terenach.

komar zwalczanie

Komary doskonale latają i potrafią przemieszczać się na duże odległości. Przemieszczanie się na odległość do 1 kilometra jest u nich bardzo częste, a zdarza się, że pokonują trasy liczące nawet 10  kilometrów. W ciągu sekundy skrzydła komarów mogą poruszać się nawet 600 razy na sekundę. Tak szybki ruch związany jest ze zużyciem ogromnych ilości energii. Komary najczęściej przyciąga zapach. Zapachy przenoszone są z wiatrem. Komary wyczuwają kierunek wiatru i zaczynają lecieć pod wiatr aby dotrzeć do źródła zapachu. Maksymalna prędkość, jaką osiągają komary w trakcie lotu to 5,5 kilometra na godzinę. Przy większej prędkości wiatru komary zaczynają poruszać się do tyłu. Komarom szybko udaje się to zauważyć i siadają na ziemi.

Karaluchy  – Karaczan Prusak

Trzecim owadem, który sprawia nam największe kłopoty są karaluchy. Karaluchy to duża grupa zwierząt spośród których na szczególne wyróżnienie zasługuje karaczan prusak.

Karaczan prusak jest najpowszechniejszym spośród karaluchów, a jednocześnie sprawiającym najwięcej kłopotów. Karaczan prusak posiada skrzydła niemniej lata bardzo słabo. Większość swojego życia spędza poruszając się za pomocą nóg. Karaczan prusak występuje niemal na całym świecie i większość mieszkańców globu miała z nim kiedyś do czynienia. Prusaka możemy znaleźć w naszych domach, restauracjach, magazynach i wielu innych miejscach  Zazwyczaj  ukrywa się on w szczelinach i pęknięciach i stara się unikać otwartych przestrzeni. Pochodzenie karaczana prusaka nie jest jasne. W przeszłości spekulowano, że może wywodzić on się z Europy. Sugeruje to nawet nazwa tego owada. Obecnie uważa się, że bardziej prawdopodobne jest to, że karaczan prusak wywodzi się z południowo-wschodniej Azji. Karaczan prusak żeruje głównie nocą i unika światła. Jego rozwój trwa od 50 do 60 dni.

Odporność owadów na zwalczanie

Tym co łączy wymienione owady jest wyjątkowo wysoka odporność na zwalczanie. W końcu gdyby ich zwalczanie było łatwe z pewnością już dawno byśmy się ich pozbyli. Wpływa na to szereg czynników. Pierwszy z nich to wspomniane już szybie tempo rozwoju. Nawet niewielka ilość wspomnianych przed chwilą owadów może w krótkim czasie rozwinąć się do populacji o monstrualnych rozmiarach. Oznacza to, że metody doprowadzające jedynie do spadku liczebności owadów skutkują jedynie krótkookresowym zmniejszeniem ich liczebności.

Drugim czynnikiem utrudniającym zwalczanie tych zwierząt jest ich wyjątkowo szybka ewolucja. Szybka ewolucja pozostaje w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z szybkim rozwojem i wysoką śmiertelnością.  Zazwyczaj przeżywa jedynie niewielka, najlepiej przystosowana część każdego pokolenia owadów przez co z pokolenia na pokolenia są one coraz lepiej przystosowane do panujących w danym miejscu warunków. Szybka ewolucja szczególnie istotna jest w kontekście pojawienia się nowych, niewystępujących wcześniej czynników środowiskowych. Wyróżnić tu można przede wszystkim szybkie uzyskiwanie przez owady odporności na substancje chemiczne stosowane do ich zwalczania.

Profilaktyka zapobiegająca pojawieniu się owadów

Jak zatem zwalczyć owady? Właściwe pytanie brzmi raczej jak sprawić żeby owady wogule się w naszym domu nie pojawiły.  Większość działań, które należy podjąć w tym celu polega na zapewnieniu owadoszczelności i zachowaniu higieny.

Podstawowe zasady higieny, które należy zachować aby zapobiec pojawieniu się owadów to przechowywanie śmieci w zamkniętych, regularnie opróżnianych pojemnikach, zakrywanie nieschłodzonych potraw, regularne czyszczenie kuchni i innych pomieszczeń z resztek pożywienia, usuwanie wysypanego przez przypadek pożywienia i utrzymywanie miejsc karmienia zwierząt domowych w czystości. Jeśli w naszym domu nie będzie resztek którymi będą mogły pożywić się owady to owady się w nim nie pojawią. Rzecz jasna wszystkie zalecenia nie dotyczą komarów, które żywią się naszą krwią czyli nami a nas siebie przecież nie usuniemy.

Zapewnienie owadoszczelności polega na zbudowaniu i użytkowaniu budynku w taki sposób aby utrudnić pojawienie się w nim owadów. W celu zapewnienia owadoszczelności przede wszystkim należy zadbać o odpowiedni stan techniczny budynku w tym zwłaszcza drzwi i okien. Stare, zaniedbane budynki często pełne są szpar, które umożliwiają owadom łatwe przedostanie się do wnętrza danej budowli. Wszelkie otwory powinny zostać osłonięte za pomocą siatki o małych oczkach uniemożliwiającej wlatywanie owadów latających do wnętrza. Siatki te powinny znajdować się również we wszystkich oknach. Wszelkie nieużywane okna i drzwi powinny być pozamykane.

Zwalczanie owadów

Skoro czytacie ten artykuł to podejrzewamy, że działania mające na celu zapobieżenie pojawieniu się owadów okazały się nieskuteczne lub nie zostały przeprowadzone i zastanawiacie się Jak zatem pozbyć się karaluchów? Jak zlikwidować karaluchy? Jakie są sposoby na karaluchy? Jak wyplenić karaluchy? Jak pozbyć się owadów?  Jak pozbyć się much?  Jak zlikwidować muchy? Jakie są sposoby na muchy? Jak wyplenić muchy? Jak oczyścić dom z karaluchów? Jak się pozbyć dziadostwa?

Najbardziej oczywistą metodą jest zwalczenie owadów metodami mechanicznymi poprzez ich zgniecenie. Muchy i komary najczęściej zwalczane są za pomocą packi lub ręki, a karaluchy zwalczane za pomocą obuwia. Jest to szybkie i łatwo dostępne rozwiązanie, ale też mało skuteczne ponieważ nigdy nie zabijemy w ten sposób wszystkich sprawiających nam problemy owadów, a jak wspomnieliśmy niezwykle szybko się one rozmnażają.

Owady latające takie jak muchy, komary czy ćmy możemy skutecznie zwalczyć za pomocą lamp owadobójczych. Lampy owadobójcze wydzielają światło ultrafioletowe. Światło ultrafioletowe nie jest wykrywane przez człowieka, ale umiejętność jego wykrywania posiada wiele innych gatunków zwierząt w tym owady takie jak muchy, komary, mklik próchniczka, mklik daktylowiec, mklik mączny i omacnica spichrzanka. Lampy owadobójcze dzielą się na lampy rażące zabijace owady przy pomocy prądu elektrycznego i lampy lepowe w których owady giną przyklejone do kleistej powierzchni.

Owady często zwalczane są również różnego rodzaju metodami chemicznymi. Ponieważ metody te stosowane są przede wszystkim przez firmy DDD nie będziemy ich tu szeroko opisywać.

Jeśli mamy problem z muchami, komarami, karaluchami lub jakimikolwiek innymi owadami najlepszym wyjściem jest wezwanie profesjonalnej firmy DDD specjalizującej się w zwalczaniu tych zwierząt. Tego typu firma szybko i skutecznie rozwiąże wasze problemy z owadami.