Rate this post

Szczury w kanałach

Kanałami spływa woda burzowa, odpady i nieczystości. Kanały są miejscami wysoko niebezpiecznymi dla człowieka. Niewiele jest w nich tlenu sporo jest w nich za to toksycznych gazów takich jak na przykład metan i siarkowodór. Głębokie i szybko płynące ścieki są siedliskiem wielu chorobotwórczych mikroorganizmów. Kanały zasiedlane są przez szczury wędrowne.

Szczury zamieszkujące w kanałach poza miejscem życia nie różnią się niczym od szczurów żyjących na powierzchni. Nie posiadają specjalnych przystosowań i zachowują się podobnie do szczurów żyjących na powierzchni. Kanały stanowią idealne środowisko życia szczurów z wielu powodów.  Latem jest w nich chłodniej niż na zewnątrz ponieważ nie docierają do nich promienie słoneczne, a ciepłe powietrze unosi się zawsze w górę. Zimą z kolei są one ciepłe ponieważ płynie nimi ciepła woda. Kanały bogate są w resztki pokarmowe zapewniające pożywienie i co oczywiste w wodę, ale nie ma w nich polujących na szczury drapieżników. Z drugiej strony życie zerującym w kanałach szczurom utrudnia duże stężenie metanu i nieregularne, a jednocześnie nieprzewidywalne dla szczurów zmiany poziomu wody.

 

Rozmieszczenie szczurów wewnątrz kanałów nie jest równomierne. Kanały którymi płynie wyłącznie woda burzowa rzadko są przez nie zasiedlane mimo iż woda nie stanowi zagrożenia dla tych zwierząt. Potrafią one przepłynąć do 800 metrów i nurkować przez nawet 30 sekund. Rzadko zasiedlane przez szczury są tez kanały w których rury wykonane są z betonu lub plastyku oraz kanały z szybko płynącymi ściekami.

Inne typy kanałów zasiedlane są przez szczury chętnie i często. Podczas mroźnych zim szczury spędzają w kanałach cały czas i w ogóle z nich nie wychodzą. Opuszczają je dopiero w miesiącach letnich kiedy to przenoszą się do domów, mieszkań, zakładów produkcyjnych i restauracji.

Często zasiedlane przez szczury są zwłaszcza stare kanały wykonane z cegieł.

Do wnętrz kanałów szczury przedostają się przez uszkodzone pokrywy i boczne uszkodzenia. Tą samą drogą przedostają się z kanałów na powierzchnię.

Problem ze szczurami w kanałach

W kanałach szczury zakładają liczne gniazda na różnych poziomach. Gniazda te mogą być umieszczane w dużej odległości od otworów wejściowych z tego powodu umieszczenie trutki w pobliżu tych otworów może być nieskuteczne. Często zdarza się, że szczury żerujące w kanałach kopią nory w celu wydostania się na zewnątrz. Jeśli chcemy sprawdzić czy dana nora powiązana jest z kanałem powinniśmy wlać do niej zabarwioną wodę. Jeśli wycieknie ona do kanału będziemy wiedzieli, że prowadzi ona do wnętrza kanału. Jeśli wykryjemy tego typu uszkodzenia powinniśmy zreperować kanał.

W przypadku kanałów niemożliwe jest całkowite wytępienie populacji. Wiele firm deratyzacyjnych chwali się tym, ze potrafią całkowicie wytępić szczury żerujące wewnątrz kanałów, ale w rzeczywistości przyczyną takiej opinii jest nie dokładny monitoring. Szczury w kanałach zwalczane są za pomocą trutek oraz poprzez krótkotrwałe zalewanie kanałów wodą. W przeszłości prowadzone były badania nad alternatywnymi metodami zwalczania szczurów w kanałach takimi jak użycie tlenku siarki, tlenku węgla, świec dymnych i odpornych na wilgoć płyt klejowych.

Zwalczanie szczurów w kanałach

Zwalczanie szczurów w kanałach zazwyczaj rozpoczyna się od zapoznania się z dokładną mapą rozmieszczenia szczurów wewnątrz kanałów. Po zapoznaniu się z mapą trzeba niestety wejść do ich wnętrza. Następnie należy określić rozmieszczenie szczurów wewnątrz kanałów. Rozmieszczenie szczurów wewnątrz kanałów określane jest na podstawie wielu czynników. Jeśli zauważymy w danym kanale szczurze odchody powinniśmy je usunąć. Jeśli po kilku dniach wrócimy do kanału  zauważymy odchody w tym samym miejscu świadczyć to będzie o tym, że szczury występują w danym kanale. W monitoringu pomocne będzie też rozmieszczenie w kanale atraktantów i sprawdzenie ich poboru. W trudnym środowisku kanałów stosowane są jedno lub wielodawkowe antykoagulanty lub ostre rodentycydy z przynętą wstępną. Ze względu na wysoką wilgotność panującą w kanałach w środowisku tym stosowane są trutki w formie woskowych bloczków.

Stosowane w nich wosk i parafina obniżają wprawdzie atrakcyjność trutki, ale zwiększają jej odporność na wilgoć. Przynęty należy rozmieszczać w miejscach do których nie mają dostępu osoby postronne, ale powyżej poziomu ścieków. Decydując o rozmieszczeniu trutki należy również uwzględnić to czy do danego miejsca będą miały dostęp szczury. Szczury potrafią wprawdzie wspinać się nawet po pionowych powierzchniach niemniej warto ułatwić im dotarcie do trutki poprzez umieszczenie jej w miejscach w których znajdują się deski, długie liny lub inne rzeczy, które ułatwią szczurom dostanie się do danego miejsca. Trutki mogą zostać zawieszone lub umieszczone na tacy przymocowanej do ściany kanału. W umieszczeniu trutki w trudno dostępnych miejscach pomocna będzie łyżka z długą rączką lub wykonane z PCV karmniki rurowe. Kanały są miejscami wyjątkowo atrakcyjnymi dla gryzoni w związku z tym zwykle wkrótce po przeprowadzeniu deratyzacji w kanałach miejsca te zasiedlane są powtórnie. Z tego względu deratyzacja kanałów powinna być powtarzana kilka razy do roku z zastosowaniem rotacji rodentycydów.

Ocena efektywności działań zwalczania gryzoni w kanałów jest dość trudna. Jeśli przy wypływie danego kanału znajduje się siatka można policzyć ilość pojawiających się przy niej martwych szczurów.

To jak długo trzeba uzupełniać trutkę podczas deratyzacji kanałów uzależnione jest od rozmiaru danej populacji i oczekiwanego poziomu jej redukcji. Najlepiej jeśli uzupełniana ona będzie aż do czasu aż przestanie ona być pobierana.

Jeśli po obniżeniu liczebności szkodników deratyzacja nie jest kontynuowana liczebność gryzoni powraca do  pierwotnego poziomu po upływie około 5 miesięcy. Na szczęście działania deratyzacyjne mające na celu utrzymanie liczebności gryzoni na niskim poziomie mogą być mniej intensywne od wcześniej przeprowadzanych działań mających na celu zredukowanie ich populacji i polegać mogą na umieszczaniu trutki w mniejszej liczbie miejsc. Prawidłowo przeprowadzana deratyzacja kanałów pozwala na długotrwałe zredukowanie liczby występujących wewnątrz nich szczurów o co najmniej 90 %.